Dit is de straat waar ik ben opgegroeid en waar ik tot mijn zeventiende op nummer 132 heb gewoond. Ik weet nog dat de straat stopte bij nummer 158 daar was het clubhuis van voetbalclub Helpman. Helpman speelde toen een thuis wedstrijd, aan publieke belangstelling hadden ze toen niets te klagen. In de straat waren twee winkels een bakker, bakker Brands, op de hoek met de van Panhuysstraat en kruidenier Dorenbos op de hoek met de van Royenlaan
Het geslacht Tjarda van Starkenborgh is een oud en invloedrijk adellijk huis uit de regio Westerlauwers Friesland, met wortels die teruggaan tot de 15e eeuw. De stamvader van het geslacht is Syds Tjaerda uit Rinsumageest, die rond 1546 overleed. Zijn zoon, Barthold Tjaerda, bezat het huis Starkenborg bij Dokkum, waarnaar zijn nakomelingen zich noemden. Barthold II Tjarda van Starkenborgh en zijn vrouw Bauwe Fryling waren protestant en vestigde zich in de Ommelanden op de Dijkumborg onder Garsthuizen. Na de dood van Barthold namen Bauwe Fryling en hun zonen in 1566 deel aan de beeldenstorm en moesten voor Alva naar Oost-Friesland vluchten, waar Bauwe en een zoon ook overleden en begraven liggen. Na de Reductie van Groningen, de overgave van de stad aan het leger van Prins Maurtis. Ludolf Tjarda van Starkenborgh en trouwde met Hidde Onsta, erfdochter van de Onstaborg bij Sauwerd en de borg Verhildersum. In 1594 werd Verhildersum in Leens de hoofdzetel. Verder bezat de familie de borg Wetsinge. Latere generaties en hun invloed In de 17e en 18e eeuw waren leden van de familie actief in het militaire en politieke leven. Edzard Jacob Tjarda van Starkenborgh (1657–1716) en zijn zonen Edzard Jacob II en Evert Barthold waren militair. Edzard Jacob II werd later burgemeester van Groningen en Commissaris der Koningin van Groningen . Ook in de 19e en 20e eeuw bekleedden leden van de familie belangrijke politieke en diplomatieke functies. Edzard Jacob II Tjarda van Starkenborgh Stachouwer (1859– 1936) was burgemeester van Groningen en Commissaris der Koningin. Het geslacht Tjarda van Starkenborgh is erkend in de Nederlandse adel en heeft een rijke geschiedenis in de regio Groningen. De familie heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van de provincie en blijft een belangrijk onderdeel van het Groninger erfgoed. De toevoeging “Stachouwer” aan de familienaam “Van Starkenborgh” heeft zijn oorsprong in het testament van Anna Geertruida Stachouwer, de overgrootmoeder van Edzard Tjarda van Starkenborgh. Zij bepaalde dat Edzard op tweejarige leeftijd een deel van het eiland Schiermonnikoog zou erven, op voorwaarde dat hij de naam Stachouwer aan zijn familienaam zou toevoegen. Deze toevoeging werd in 1814 officieel erkend toen Edzard het predicaat “jonkheer” ontving en sindsdien bekend stond als “Jhr. Edzard Tjarda van Starkenborgh Stachouwer”
